Πρωί, πρωί ,ανέτειλε
και, σήμερα ο ήλιος
τι ευτυχία, να
θωρείς
την κόκκινη μορφή
του
να ορθώνεται απ’ της θάλασσας
τα ολόφυρα μετάξια.
Μεγαλειώδεις οι
στιγμές,
σαν η άφθαρτη θωριά του
προτού, φορέσει πορφυρές,
ολόθερμες
ανταύγειες,
σου δίνει το δικαίωμα να δεις,
το πρόσωπο του.
Απόλαυσε το μέγεθος
πριν η φωτιά του απλώσει
αργότερα, δε γίνεται
το θαύμα, να συγκρίνεις,
με ότι, ωραίο, μαγικό
κρύβει η πανάρχαια φύση,
πύρινος δίσκος γίνεται,
κι’ αν το αποτολμήσεις
να εκπληρώσεις τ’
όνειρο,
με ορθάνοιχτά τα μάτια
ολόγιομο, σαν τον κοιτάς
…τυφλός, θα
υποκύψεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου